Sinds de opkomst van Damiano Cunego als grootste rondetalent van Italië van de afgelopen jaren bevond de teamleiding zich in een spagaat. Gilberto Simoni had de ploeg veel zeges gegeven, waaronder twee Giro-eindzeges. Ze konden ‘Gibo’ simpelweg niet bij het grof vuil zetten, ondanks hun voorliefde voor jong talent, voor de begerige Cunego. In de Giro van 2004 begon de vete. Cunego was knecht, maar hield tot het einde toe stand. In 2005 werd het zodoende nog moeilijker een kopman aan te wijzen. Mede door het tegenvallen van Cunego mocht Simoni nog een keer Lampre’s kopman zijn in de Giro. Na di...