Het zijn twee journalisten die in 1936 met het idee komen om een koers te organiseren die net als Luik-Bastenaken-Luik de renners door de Waalse Ardennen voert. Albert van Laethem en Paul Beving hebben oorspronkelijk het plan om de koers te houden tussen Doornik en Luik, de twee Waalse steden die het verst van elkaar liggen. Het is in 1936 Philip de Meersman die la Fleche Wallonne als eerste op zijn naam schrijft.


Ondanks het eerste idee heeft de wedstrijd in de loop der jaren veel veranderingen ondergaan. Verscheidene steden hebben ondertussen als start- en aankomstplaats gediend. Mons, Charleroi, Marchinelle, Verviers, Esneux en Spa zijn allemaal start- of finishplaats geweest van een aantal edities van de Waalse Pijl. Charleroi geldt tegenwoordig als startplaats. Sinds 1983 is de finishplaats steevast dezelfde. Op de beruchte Muur van Huy in het gelijknamige stadje ligt sinds dat jaar de finish. Ieder jaar zorgt de Muur voor een spetterend einde van de race. Samen met de steile eindklim vormen de andere klimmetjes een ideale voorbereiding voor de Waalse klassieker Luik-Bastenaken-Luik.


De associatie met La Doyenne is er altijd geweest. Tussen 1950 en 1964 bestaat er zelfs een gecombineerd klassement dat als ‘le Weekend Ardennais’ door het leven gaat. Met name Ferdi Kübler is een liefhebber van de Waalse klassiekers. In 1951 en 1952 is hij opppermachtig in de Ardennen. Hij wint in beide jaren zowel de Waalse Pijl als Luik-Bastenaken-Luik en wordt logischerwijs ook winnaar van het gecombineerde klassement. Twee jaar na zijn laatste overwinning wint hij nog eens de Waalse Pijl maar wordt hij gedeklasseerd wegens onreglementair sprinten.


De Waalse Pijl maakt ten tijden van de Challenge Desranges-Colombo (1948-1958) deel uit van een soort topcompetitie, vergelijkbaar met de Wereldbeker van afgelopen jaren.
Daarna verliest het haar plaats maar niet haar aanzien. Nog steeds kunnen de organisatoren rekenen op sterke afvaardigingen van de ploegen. Door het sterke deelnemersveld is de concurrentie ieder jaar bijzonder groot. Het blijkt daarom ook lastig om meerdere malen de wedstrijd te winnen. Zodoende kent de koers vele verschillende winnaars. Drie renners zijn er in geslaagd de wedstrijd driemaal te winnen. Marcel Kint, Moreno Argentin en ‘natuurlijk’ Eddy Merckx zijn hiermee recordhouders.


Door recente UCI-regels is de afstand overigens onlangs ingekort tot een tweehonderd kilometer. Dat is een vijftig kilometer minder dan voorheen.